[00:05.24]Written by：จักรกฤษณ์ มัฆนาโส/ณรงค์วิทย์ เตชะธนะวัฒน์
[00:12.40]ต้นเหตุของความเสียใจ
[00:16.64]ก็คือความจริงที่สองเราไม่พูดกัน
[00:22.74]ไม่เคยจะมองตากัน
[00:25.62]ได้แต่คิดและทำอะไรไปตามต้องการ
[00:31.38]โดยไม่สนใคร
[00:36.13]ต้นเหตุของรอยน้ำตา
[00:40.79]ไม่เคยเยียวยารักษาด้วยความเข้าใจ
[00:46.58]มันเป็นเพราะความไม่รู้
[00:49.57]ไม่เคยดูให้ลึกลงไปข้างในหัวใจ
[00:55.45]ได้แต่ทนเก็บไว้ ผิดอะไรไม่เคยคิดถาม
[01:01.72]เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
[01:07.28]หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
[01:10.16]ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
[01:13.82]เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคนดี
[01:19.35]ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
[01:22.20]ให้ใจของเรามีวันที่ดี ที่สวยงาม
[01:37.93]ถ้าหากว่าเราพูดกัน
[01:41.77]ก็คงไม่ทำให้สองเราต้องร้องไห้
[01:48.64]และคงไม่เป็นเช่นนี้
[01:51.51]คงจะมีทุกวันที่ดีให้กันและกัน
[01:56.68]อยากให้เป็นอย่างนั้น
[02:00.62]พอจะทำให้กันได้ไหม
[02:03.58]เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
[02:09.20]หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
[02:12.17]ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
[02:15.81]เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคนดี
[02:21.35]ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
[02:24.09]ให้ใจของเรามีวันที่ดี ที่สวยงาม
[02:30.73]อยากจะลบลืมภาพเก่าเก่า
[02:33.69]อยากจะทำให้เรานั้นเข้าใจกันสักครั้ง
[03:01.73]เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
[03:07.44]หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
[03:10.60]ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
[03:14.10]เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมฮู้
[03:20.03]ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
[03:22.52]ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม
[03:35.89]ให้ใจของเรามีวันที่ดีที่สวยงาม
[03:43.37]