[Verse 1

Dewek mbiyen mung kanca biasa,

Canda tawa, mung nggawe lega.

Ora nyangka ati iki beda,

Nglirik sithik, kok tresna.

Ra ngerti kapan, ra ngerti piye,

Ati iki kok ngrasakne dewe.

Saben dina bareng wektu mlaku,

Tresno iki dadi luwih jeru.

[ Verse 2

Saben mlaku nang pinggir dalan,

Ora ngira, siki dadi kelingan.

ngguyu sing biyen biasa,

Saiki dadi roso luar biasa.

Senajan mung wiwit saka kulino,

Tresno iki nyengkuyung saben dino.

kanca dadi saksi perjalanan,

Aku lan kowe, tresno ora kelangan.

[Chorus

wo.o.oo.

Witing tresno,

jalaran kulino,

wo.o.oo

cinta karena.

terbiasa.

[Bridge

wo..oo..o

Tresno iki mung alon-alon,

wo..oo..o

tapi bakal kelakon.