ادما میدن بهت بیشتر از کتابا درس

اجتماع یاد میده دست زیاده بالا دست

این زندگی اعتباریه میدونم

ولی ب آدما اعتباری نیست

هر روز داریم حرص میخوریم عمو

دیگه واسه نصیحتت اشتهایی نیست

ما هممون از دم بازیگریم

ولی اگه بازی نمیکنه ، اهل بازی نیست

این جهان پر از کاروون احمقاست

برا همینه حقیقت اعتقادی نیست

بارون و برف ، یعنی تجاوز سرما

ی نفوذ بی رمق توی تسلط حرفا

زمین ، یعنی حیات بی بدیل

اخرین تنوع از پیشرفت فردا

ک فروختیش ب سُنَتِت به سبک یهودا

ب رسم حرومیا ،توی قرن حسودا

ی علم مکمل ،تنین فرگشت مغزها

تعصبت نابوده ب دست جوونا

دفاع میکنی

چون ک بد مبارزم

حتی گان نباشه

با زبون ماشه میکشم

میکشمت من

دوباره زندت میکنم

درمانگرم

ولی عذاب خالصم

ی دریا شدم ب عمق گریه هام

ی شور بی نمک میون تشنه ها

یخ بستم ک انقدر نلرزه درونم

ماهی دلم مرد ب دست گرسنه ها

دروغه فکتا

همیشه فریبه حرفاتون

غروب نسلتون

همون طلوع فردا بود

پیرا پاک شدن

بدین دست جوونا دود

ی باد پر از غم

نوید طوفان فردا بود

عشق قماره

میتونی واردش نشی

ک وجودتو نگیره

ی حال نکبتی

نزارنت برن

ی وق نشی مثل من

چون که بعد از چن ماه

هنوز داری حس بی کسی