\"Mors in Vita\"

Versus 1:

Umbra me sequitur, imago eius qui fui,

Ambulat mecum, susurrat qui iam non sum.

Cicatrices fero praeteriti, quae manere vult,

Sed mori intus oportet, ut anima evigilet.

Prae-chorus:

Inter finem et initium, filum rumpendum est,

Occidam qui heri fui, ut hodiernus ego nascatur.

Chorus:

Mors in vita, circulus sine fine,

Senex cadit, novus in me incipit.

Ex cineribus surgo, praeteritum evanescit,

Antiquam pellem meam occidere pax pretiosa est.

Versus 2:

Vacuum non timeo, nec frigorem tenebrarum,

Mors vitam affert his qui transformationem accipiunt.

Ego dissolvitur, sicut folia in terra cadunt,

Et spiritus renascitur, ductus ab intus.

Prae-chorus:

Destruo quae me ligant, quae me vulneraverunt,

Ego qui nunc moritur numquam iterum redibit.

Chorus:

Mors in vita, circulus sine fine,

Senex cadit, novus in me incipit.

Ex cineribus surgo, praeteritum evanescit,

Antiquam pellem meam occidere pax pretiosa est.

Pons:

In morte, evigilatio invenitur,

Pulvis sum, ventus sum, mare sum.

Dimitto quae gravabant,

Et in luce anima renovatur.

Finis:

Occidere non finis est, sed actus creationis,

Senex ego destruitur ad redemptionem assequendam.

Mors in vita, iterum renascor,

Quod in me moritur, iterum me vivificare facit.